Babalar ve Oğullar, klasik Rus edebiyatının unutulmaz yazarı İvan Sergeyeviç Turgenyev’in en önemli eseridir. Kitabın basımından sonra, "Avrupalı bir bakışa sahip tek Rus yazar" diye tanımlanan Turgenyev, karşılaştığı büyük tepkiler nedeniyle ülkesini terk ederek önce Baden-Baden’a, ardından Paris’e gider. Turgenyev, eserinde, kuşaklar arasındaki çatışmayı, derinlemesine ve dengeli bir bakışla sergiler. Romanının başkarakteri, doğa bilimlerinden başka hiçbir yasa ya da değer tanımayan, sonunda aşka yenik düşen nihilist Bazarov, yazarın yarattığı karakterlerin en güçlüsüdür. Roman bir bakıma Turgenyev’in de bir üyesi olduğu kır kökenli soylu aydınların, kent kökenli radikal aydınlara yenik düşüşünün öyküsüdür. Kitabın radikal aydınlar tarafından şiddetle eleştirilmesinin temelinde yatan, gerçekçiliği ve karakterlerinin inandırıcılığıdır. Babalar ve Oğullar, yazarına ün getirmiş, ancak onun, yaşamına kırgın bir şekilde sürgünde devam etmesine yol açmıştır.
"Tanrım! Babalar ve Oğullar’ın görkemi nedir öyle! Adeta bıçağın kemiğe dayanması gibi bir şey. Bazarov’un hastalığı nasıl da güçlü anlatılmış, kendimi halsiz düşmüş ve sanki ondan hastalık kapmış gibi hissettim. Ya Bazarov’un sonu? Ya ihtiyarcıklar? Kukşina? Nasıl yaptığını şeytan bilir. Tam anlamıyla dâhiyane."
