Elisa ve Çınar yollarını ayırsa da yaşanan bir felaket onları yeniden birleştirir. Ancak artık ikisi de eskisi gibi değildir. Özellikle Elisa çok değişmiş, dikenleriyle herkesi tehdit eden bir gül hâline gelmiştir. Öyle ki arkadaşlarına, ona ihanet eden insanların yanına döndüğünde düşündüğü tek şey kırık kalbinin hesabını sormak olacaktır.
Elisa ve Çınar kendi savaşlarının tutsağı olurken işler diğerleri için de hiç yolunda gitmez. İhanet ve ölüm, zehirli bir yılan gibi aralarında kol gezmekte ve benliklerine nüfuz etmektedir. Ancak her yalan, bir gün mutlaka gerçekle yüzleşecek ve taşlar yerine oturacaktır.
Karanlıklar yerini aydınlığa bırakacağı sırada, akıllardaki tüm soruları yanıtlayacak bir adam çıkagelir. Ama artık sorular mı daha tehlikelidir yoksa cevaplar mı?
“Beni kanatlarım olduğuna inandırdın, Çınar. Gökyüzüne yükselmeye teşvik ettin ve tam bulutların üzerine çıkmışken aniden kanatlarımı kesip attın. Bir daha uçabileceğime olan inancımı kaybedeceğimi hiç mi düşünmedin?”
