NE ZAMAN Acayip Şeyler’in yeni bir kitabına ya da yeni bir kitabın yeni bir bölümüne başlasam, kafamın içinde bir sivrisineğin insanı huzursuz eden vızıltısı gibi hep aynı sesi duymaya başlar, kendime hep şu soruyu sorarım:
“Sence bunu merak ediyorlar mıdır?”
Sonra kendi soruma kendim cevap verir ve “Neden etmesinler” derim. “Bu —mesela bir sivrisineğin yaratılış öyküsü— merak edilmeyecek şey midir Allah aşkına?”
Vallahi cancağazlarım, sizi bilmem ama ben merak ediyorum.
İnsanlar büyüdükçe merakları küçülür derler. Hadi diyelim ben yaşlandım ama bir türlü büyüyemedim; fakat şu kadar kitaptır benimle birlikte, yıldızlardan karıncalara kadar ne hikâyelerin, ne maceraların, ne acayip şeylerin peşinde koştuğunuza göre, siz de bir türlü büyüyemiyorsunuz galiba!
Öyleyse kaç yaşında olurlarsa olsunlar; ister yedi, isterse yetmiş yedi; yerlerin ve göklerin mucizeleri ardı sıra; küçülmeyen bir merak, tükenmeyen bir heyecan, kalpten bir hayret ve lâhûtî bir neşe ile koşan bütün çocuklara selam olsun!
